Fighting...!

Een meisje met zwart haar en lichtblauwe ogen liep door New York City in Staten Island in The Ferry. Ze gaapte verveeld. Ze liep voorbij wat tafels en voelde een hand. Ze snoof en keek om. Een dikke man keek haar grijnzend aan. "Heeey ga je niet mee naar mijn huis?" vroeg hij en knipoogde. Sereluna snoof en sloeg zijn hand van haar af. "Nee en blijf van me af!" siste ze naar hem. De man snoof en stond op. "Als ik zeg dat je meegaat dan ga je mee!" zei hij dreigend. Sereluna keek hem aan en rolde met haar ogen. De man pakte haar vast en duwde haar op een tafel. Sereluna voelde de tafel tegen haar rug en kneep haar ogen even dicht. Ze trapte hem van haar af en sprong recht. "Nou als je wil vechten, vecht dan!" riep ze kwaad. De man trok een mes en liep op haar af. Sereluna ontweek de steken en voelde een snee in haar zij. Ze snoof en trok haar mes. Opeens duwde ze die in zijn buik en de man zakte in. Sereluna werd dan door twee mensen vastgegrepen, blijkbaar de vrienden van de man. Sereluna trok en keek kwaad naar de ingezakte man. Ze probeerde te trappen maar dat lukte niet. Vele mensen omringden hun door het gevecht...

( Kleine tip gebruik kleuren die je goed kan zien op deze grijze achterkant?)

De veerpont niks saaiers dan de hele dag heen en weer varen en mensen van hun bezittingen ontdoen. Vooral hun beurs was gemakkelijk weg te gritsen wanneer die zich stonden te vergapen aan de schoonheid van New York City Bah! Tai liep langs een vrolijk giebbelend stel en jatten hun beurs zonder stil te houden. Hij was er zo in getraint dat het hem geen enkele moeite kosten. De heuptas was al aardig gevuld, maar hij moest nog een keertje mee om terug te komen in zijn gedeelte van de stad en ook waar de orginisatie zat waar hij voor werkte. Hij haten het om steeds weer weg gestuurt te worden voor kruimelwerk, maar als Tai hoger op wilde komen stribbelde hij niet tegen. Met zijn blik sloom vooruit hoorde hij een comotie achterop het dek en zag een vrouw in gevecht met een vrij gezette man die een me in zijn buik kreeg. Veel mensen stonden al toe te kijken en iets deed hem aan deze vrouw herinneren. Een foto op de TV's die in de winkels bij het raam stonden had hij wel eens gezien. Tai besloot haar te helpen en sloop weg om en klein fikkie te stoken. En daarna rende hij hard in de richting van ht groepje wortelende mensen. 'Brand, Brand op het schip!' riep Tai zo luid mogelijk en iedereen renden in paniek en schreeuwend om brand. Maar de mensen die de vrouw nog steeds vast hielden probeerde haar nog steeds in bewang te houden. tai pakte een bierflesje die op de tafel stond en sloeg de eerste buiten bewustzijn. De tweede trapte naar zijn heup en Taimoty deed een paar stappen achteruit. Hij loeste even van de pijn, maar gooide de fles met een goed gemikt moment en de man greep naar zijn neus die hevig bloeden. De pond was al weer halvewegen terug en ze zouden moeten zwemmen wilde beide zonder gepakt te worden weg kunnen komen. Normaal greep Tai nooit iemand bij zijn pols om die mee te lootsen, maar deze keer zouden ze voor even bondgenoten zijn? Tai rende tot half de veerboot voor hij rond keek. Verschillende menen hadden geien wat er gebeurd was en hadden zelfs gemerkt dat het vuur niet goed genoeg branden om blijvende schade aan de veerboot te kunnen maken. 'Sping of we worden uitgelevend aan de zwaantjes!' zei Taimoty en hij wilde haar al overboord duwen. Tai bleef nog even achter en zag hoe de eerste de beste naar hem uit wilde halen. Tai dook weg en kwam onhandig ten val achterover het water in. Kolkend water zwierde hem heen en weer door het water terwijl Tai probeerde weg te blijven bij de schroeven van de veerpond. Gelukkig kon hij goed zwemmen, maar toen Tai het wateroppervlak berijkte was hij de vrouw kwijt. Luid naar lucht snakkend hielt Taimoty zijn positie in het water. Waar was die heen gegaan? Bloed lag niet in het water dus kon ze niet door de schroeven vermalen zijn. Opeens voelde Taimoty een hand op zijn schouder en draaide zich met een ruk om in het water zo snel als het vocht het toe liet.

"Brand, Brand op het schip!" riep de jongen zo luid mogelijk en iedereen renden in paniek en schreewend om brand. Sereluna werd opeens losgelaten en liep achteruit. Ze zag wat de jongen allemaal deed en legde haar hand op de snee. Ze drukte een doekje op de wond en die prikte hevig. Ze kneep even haar ogen dicht en zuchtte kort. Ze kreeg even een rilling toen ze dacht aan de hand van die man. Ze slikte en schudde de gedachte weg waarna ze naar de jongen keek. "Sping of we worden uitgelevend aan de zwaantjes!" zei de jongen en hij wilde haar al overboord duwen. Kolkend water zwierde haar heen en weer door het water terwijl Sereluna probeerde weg te blijven bij de schroeven van de veerpond. Gelukkig kon ze goed zwemmen. (net zoals Taimoty Broning) Ze legde haar hand op de schouder van de jongen en de jongen draaide zich met een ruk om in het water zo snel als het vocht het toe liet. "Ik wil je bedanken voor het redden van mijn leven op The Ferry. En ik ben trouwens Sereluna Seroe. Aangenaam kennis maken." zei ze en glimlachtte iets.

Het was gelukki de vrouw die hij had gered en ze noemde haar naam. 'Aangenaam mijn naam is Taimoty Bronings. Laten we wegwezen voor ze de waterpolotie inschakelen.' plakte Tai er aanvast na zichzelf voorgestelt te hebben en begon te zwemmen naar de rotsen die het verst van de haven lagen. Tai had hier vaker aan wal geklommen en het was te moeilijk om door de wagens van de politie te berijken. Moe van het vechten en het stuk zwemmen ging tai zitten wachten tot hij niet aleen op adem was maar ook dat Sereluna er bij kwam. 'ik wist dat je ergens van kende, maar ik wist niet meteen waarvan. je bent een grote tussen de andere. Zoals ze dat hij de orginisatie zeggen.'zei tai onder de indruk en hij knikte haar bemoedigend toe.

Haar zij deed veel pijn en ze bloedde iets. Ze scheurde wat van haar topje en bond het rond haar zij. "Aangenaam mijn naam is Taimoty Bronings. Laten we wegwezen voor ze de waterpolitie inschakelen." plakte Tai er aanvast na zichzelf voorgestelt te hebben en begon te zwemmen naar de rotsen die het verst van de haven lagen. Taimoty Bronings dus. "Sinds wanneer bestaat er ook al een waterpolitie?" Ze begon te zwemmen naar de rotsen die het verst van de haven lagen. (net zoals Taimoty Bronings) "Wil je mij een handje helpen om aan wal te klimmen?" Moe van het vechten en het stuk zwemmen ging Sereluna zitten, naast Taimoty. "Ik wist dat je ergens van kende, maar ik wist niet meteen waarvan. je bent een grote tussen de andere. Zoals ze dat bij de orginisatie zeggen." zei Tai onder de indruk en hij knikte haar bemoedigend toe. "Nogmaals bedankt om mij een handje te helpen om aan wal te klimmen. Van waar kende jij me ergens van? Volgens mij ken ik je ook ergens van, maar van waar?"

Taimoty had Sereluna op de kant geholpen waarna ze naast hem ging zitten. 'Nou het meeste heb ik je foto op het nieuws gezien, maar niet echt opgelet waarom. ik zit nog niet zo lang bij de orgenisatie weet je.'zei Taimoty en hij zag dat ze iets rond haar zij had geknoopt. Ze was vast gewond geraakt in het gevecht, maar dat had hij niet kunnen zien door al die menen om haar heen. 'Waar kom je vandaan?'vroeg Tai nieuwschierig. Dat was Tai niet zo snel, maar het was soms wel handig om achter verschillende soortn info te komen. Maar bij andere criminelen ging die boot vaak die op. Dat gold vooral bij de leden van de orgeniatie zo en daar kreeg Tai soms wel de kriebbels van. Zijn blik bleef nu even op die van haar gericht en in de verte kon je de sirene al horen in de haven waar de veerpond nu vast had aangemeert. Taimoty ging staan en keek over de rotsen heen, maar kon niks ontdekken of die ook hier heen zouden komen.

"Nou het meeste heb ik je foto op het nieuws gezien, maar niet echt opgelet waarom. ik zit nog niet zo lang bij de organisatie weet je." zei Taimoty. "Waar kom je vandaan?" vroeg Tai nieuwsgierig. "Ik kom uit Londen, in Engeland. En waar kom je vandaan?" Zijn blik bleef nu even op die van haar gericht en in de verte kon je de sirene al horen in de haven waar de veerpond nu vast had aangemeert. Taimoty ging staan en keek over de rotsen heen. "Heb je iets ontdekt? Volgens mij heb je niks ontdekt. Denk je dan dat die ook hier heen zouden komen?"

'Ik ben hier in New York geboren, maar we kunnen beter maken dat we weg komen. De mensen op de veerpond kunnen vast gezien hebben waar we heen zwommen, dus is het beter dat we nu gaan. Ik ken nog wel iemand die je wond zou kunnen verzorgen als je dat wilt.' zei tai terwijl hij zich omdraaide en zijn hand naar haar uitstak om Sereluna omhoog te helpen. Daarna ging hij voor en nam het wat gemakkelijkere pad tussen de rotsen omhoog. Ook al was die nog zo gevaarlijk met de scherpe randen die door het water steeds weer geslepen werden. Taimoty hielp Sereluna zo nu en dan als ze er om vroeg, maar voor het merendeels moest ze toch zelf klimmen. Boven aan bleef Taimoty even stil staan. Zijn blik ging weer naar de haven en hij ontdekte een rijtje van vijf man in donkerplauwe pakken die zich een weg baande tussen de rotsen door in hun richting. Gelukkig waren ze pad aan het gebin wat Taimoty en Sereluna een zekere voorsprong zou geven. Niet dat als er een boot bij kwam ze dan sneller waren. 'De waterplolitie bestaat hier al zeker 15 jaar. voornamelijk voor smokkelevallen is die in het leven geroepen. als je snapt wat ik bedoel.' zei Tai voor hij naar een andere rots toe stapte die niet ver meer van het strandje af lag dat hier special voor de toeristen aangelegd was. het was niet groot, maar geschikt voor kinderen en honden die vaak meekwamen met hun baasjes. Taimoty sprong van de laatste steen op het zand en wachten tot Sereluna er ook was voor hij zich omdraaide en weg liep. Het water had Taimoty voor een groot deel schoon gewassen en ook voor een zeer groot deel van de afvalstank die hij altijd met zich meedroeg om nieuwschierige mensen op aftand te houden. Tai schudden zijn hoofd voor hij begon te lopen en zijn lange haar zwiepte door de lucht en liet waterdruppels rond vliegen. 'als we de eerste huizen bereiken kunnen zullen we voor het grootte gevaar behoed zijn. Die smerissen kunnen niet zo snel over die stenen lopen.' zei Tai met een grijns op zijn gezicht, maar hij had het weer eens verkeert als die lui hun honden weer eens niet mee hadden?

"Ik ben hier in New York geboren, maar we kunnen beter maken dat we weg komen. De mensen op de veerpond kunnen vast gezien hebben waar we heen zwommen, dus is het beter dat we nu gaan. Ik ken nog wel iemand die je wond zou kunnen verzorgen als je dat wilt." zei Tai terwijl hij zich omdraaide en zijn hand naar haar uitstak om Sereluna omhoog te helpen. "Nogmaals bedankt. Ik heb vroeger gewoond in New York en ben verhuist naar Londen, Engeland. Ik kom terug wonen in New York nu." Daarna ging hij voor en nam het wat gemakkelijkere pad tussen de rotsen omhoog. Ook al was die nog zo gevaarlijk met de scherpe randen die door het water steeds weer geslepen werden. Boven aan bleef Sereluna even stil staan. (net zoals Taimoty Bronings) "Wat heb je nu ontdekt?" haar blik ging naar de haven en ze ontdekte een rijtje van vijf man in donkerblauwe pakken die zich een weg baande tussen de rotsen door in hun richting. "Een rijtje van vijf mannen met donkerblauwe pakken."

"De waterplolitie bestaat hier al zeker 15 jaar. voornamelijk voor smokkelevallen is die in het leven geroepen. als je snapt wat ik bedoel." zei Tai. "Ik snap wat je bedoelt." zei ze voor ze naar een andere rots toe stapte. Sereluna sprong van de laatste steen op het zand. "Als we de eerste huizen bereiken kunnen zullen we voor het grootte gevaar behoed zijn. Die smerissen kunnen niet zo snel over die stenen lopen." zei Tai met een grijns op zijn gezicht. "Volgens mij heb je het weer eens verkeerd als die lui hun honden weer eens mee hadden."

In het begin had Taimoty geen honden geblaf gehoord, maar nu klonken die in de erte en zag Tai dat ze net bij de plek waren gekomen waar hij en Sereluna uit het water geklommen waren. Een van de dieren leek zich los te willen breken. 'Verdomme kunnen die lui nou nooit eens zonder!' gromde Tai nog voor hij zich omdraaide en zich een weg gebon te banen tussen alle toeristen en aanwonende die aan het kleine strandje woonden. Het was gelukkig geen groot strand, maar Tai begon zich toch wel zorgen te maken toen het geblaf bij elke stap steeds klonk. Stiekem keek hij over zijn schouder en zag hoe de hond zijn begeleider mee trok over de scherpe rotsen. De straat lag net aan zijn voeten toen hij een luide kreet hoorde. wat maar een ding kon betekenen ze hadden de hond los gelaten. 'Snel over of we zijn wat verwonden rijker.' sprak Tai voor hij de traat over rende. Het was een klein geluk dat er op dat moment geen auto's over reden en Taimoty keek even om en zag dat de hond net de straat had bereikt, maar werd tegen gehouden door de strandwacht die het beest bij de riem greep. Een geluk bij een ongeluk, want de hond viel nu hem aan. 'Snel hier heen!'zei Taimoty en glipte een zeer smalle steeg in die zeer snel eindigde bij een doodlopende muur. 'Nee wacht wanneer we eroverheen zijn kunnen ze niet meteen onze geur oppikken.'zei Taimoty na een geergerde blik, maar Tai wist wat hij deed en ging klaar staan zodat Sereluna via hem erover heen klimmen kon.

Ik vind het leuk als je mijn naam ook noemt, maar je hoeft voor mij alleen Taimoty neer te zetten goed?)